Ölümün sonsuzluğunu düşünmek gibi,
ruhumuzun ölümsüzlüğüne inanmak gibi.
Ne gurur,nede öfke..
hep yenik düşüyor.
Her hücresi sevgiliye giden,
her zerresinde sevgili oluyor.
Aşk kendi mantı içinde yol alıyor.
Ah, Günebakan! zamandan bezmiş,
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
Devamını Oku
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta