Çılgınlığın Dansı Şiiri - Ahmet İnce

dışarda
çırılçıplak bir bahar
içerde
bir yaprak daha düştü
ağacından ömrümüzün
üzünç dalgaları
yükselip renkli camlardan
çarptı sahillerine gözlerimizin

baktık ki
yürüyor yine sokaklarda
umutsuz çırpınışı
yoksul yaşamların
duvar diplerinde boşalıyor şişeler
boşalan umutlara bakıp
kahkahalar atıyor
loş kaldırım taşları
sonsuz bir hüzün içinde
öpüyor sokakları
sersefil ayyaşların
çaresiz gözyaşları
ve titriyor yine köprü altlarında
aç çocuklar
boş vermişler gemisinde
sormuyor hiçbir kimse
adresini açlığın
hiçbir kimse duymuyor
ölgün sesini çaresizlerin

yoksul yaşamlar ötesinde
coşar çılgınlığın dansı
kristal kadehlerin ışıltısında
doyumsuz akar tutkular