Yansıtamadım ne kem aynalara
Nne de buluştuğumuz sarnıçlara
Derinleştiğinde çılgınlığımızı.
Susuyordu kelepçeli dudaklarım.
Gülüşünde bedenimi gözlerin yakardı
Kuşlar bile oysa yüzümden anlardı!
Kimseyi görmüyordu gözümüz
Ne başı vardı hikayemizin, ne sonu
Dev bir süngerdi içimizde yadsıdığımız
Günbegün eğlenceye benzettiğimiz....
Kurulmuştu saatimiz, varlığımız ihtiyardı
Avuntudan derinleşen çılgınlığımız intihardı...
03.02.2006 / Çorlu
www.yahyaakbulut.com
Kayıt Tarihi : 3.2.2006 00:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kuşlar bile oysa yüzümden anlardı!
Harika bir ifade.Kutlarım.
saygılarımla:
rr.akdora
kuşlar bile oysa yüzümden anlardı!
Kuşların duyuları insanlardan kuvvetlidir.
tebrikler Yahya bey
kuşlar bile oysa yüzümden anlardı!
Kutluyorum
sevgiyle
TÜM YORUMLAR (5)