Çılgın Nar Ağacı Şiiri - Hakan Yaşar

Ey kendimi gözlerinden alamadığım çılgın nar ağacı
Söyle bana, neden bir yanardağ gibi coşarsın
Aşkı yürek böylesine patlamışken ve yaşarken
Söyle bana, nedir saçlarında eserken çektiğim acı?

Severken insan benim gibi sevmeli derim
Söyle bana, kimsesiz kalmak için dağıtmamalı mıyım sevgimi?
Bu fani dünyada sevdim en çok sevmek istediğimi
Söyle bana, neden ölüm gibi kokarsın çılgın nar ağacı?

Medina’da yıkık harabelerin puslu,silik izlerinde dolaştım
Yandım körolası yanılan boğuk yollarda
Bir girdap gibi çekerken avuçlarım beni tada
Söyle bana, nedir bu sıkıştırılmış korku çılgın nar ağacı?

Ruhumun buzlarını eritiyorsun şimdi onlar çağlıyorlar
Rüzgarın en tiz sesinde musiki oluyorsun kulaklarıma
O en derin deryaların sıcak hücrelerine dokunurken bir daha
Söyle bana, bir yaprak gibi sararmalı mıyım çılgın nar ağacı?

Ah! Bu katil düşünce bir karabasan gözü ile çökmüş bağrıma
Birazdan uyandıracak, kurtlar gibi yırtacak boğazımı hıçkırık
Biliyorum kurumuşta yeşerecek bahçeyi görmektir bahtiyarlık
Söyle bana, ecel de böyle yoklamaz mı çılgın nar ağacı?

Ekim '92 İst.