Çılgın Kız Şiiri - Güllü Koç

Yatılı okulu yeni bitirmiş,
Top koşturan sokakta,
Aklı beş karış havada,
Çılgın bir kızdım ben.
Umurumda değildi dünya.
Mahallenin çocukları
Oyun arkadaşım.
Her taşın altından
Okulda da ben çıkardım.
Hiç unutmam.
Dün gibi aklımda.
Öğretmenim bir gün
Demişti bana:
Merak ediyorum
Seni alacak adamı.
Ya aptal olmalı ya deli.
Akıllısı almaz seni.
Sen çıktın karşıma,
Dedin tut elimi.
Ne aptalım, ne deli.
Sadece seviyorum seni…
Anladığında kaçardın.
Ya beş taş, ya saklambaç
Oynayacağımı.
Sabırla katlandın,
Sevgiyle şımarttın beni.
Al sana bir bebek, oyna şimdi.
Derken ikinci, sonra üçüncü.
Seni hınzır, kurtardın kendini.
Okul, ev, çoluk çocuk
Koştururken arasında
Bir kadın oluverdim
Aklı başında.
Çocuklar büyüdü,
Kanatlanan uçtu yuvadan.
Sen ve ben kaldık baş başa.
Nasılda yalvarıyorsun,
Hadi atalım bir el tavla.
Ah sevgilim…
Ben o yolları çoktan geçtim.
Sen ise yeni geldin o çağa.
Yinede kıramam seni.
Sağlık olsun yeter.
Bir şey olursa sana,
Bu çılgın, bu tutkun kız
Ne eder…