Çılgın Deli Efsanesi Şiiri - Sinan Oğuzhan

ÇILGIN DELİ EFSANESİ

Korkutmaz sevda çilesi de kara çiçeğim beni
Bakarken kıyamet kopar içimde yağmur gözlerine

Yüz bin kere cefa etsen de unutmaz gönlüm seni
Gönlüm hasret karagülüm tatlı doyulmaz sohbetine

Ruhum sensizken gonca gülüm neyin tadı olsun ki
Dayanır mı elbet Deli hasret olsa karagülüne

Çılgın bir ahımla tutuşur tüm şamlar geceleri
Âlem bir düşsünde göreyim benim perişan halime

Ben karagülü isterim bahçemde tek gülüm olsun
O da al gönlünü bana versin gonca cananım olsun

Gülüm tekrar bana dönsün bir defa dermanım olsun
İsterse canım uğruna yüz bin defa kurbanı olsun

Ne yapsın Deli bu biçare gül eğer yar olmasa
Yanmazdım ben de karagüle o yağmur gözler olmasa

Mecnunun feryadı çıkardı Leylasının namını
Bilinmezdi gülün kıymeti bu nalân bülbül olmasa

Bir acayip cazibe var ki o alttan gülüşünde
Sarsılırım göz süzdüğün vakit pür zelzele içinde

Ne vakit görsem seni dolardım neşe içinde
Bedenim ölür ruhum da uçardı pür neşe içinde

Leyla deli divane etti Mecnunu sen de beni
Benim sevdam emsaldir elbet, divaneden divaneye

Dillerde söylenmiştir tüm âşıkların efsanesi
Düşemez kimse benim gibi efsaneden efsaneye

Gül naz olmasa eğer bülbül niye gelsin feryada
Aşıktır elbet pervane kendini niye atsın ateşe

İstemem ne lale gerek ne lalezar seyri bana
O yağmur kara gözlerin aşkından düştüm ateşe

Benim halimden anlamaz düşmeyen kara sevdaya
Bilir miydi pervane yanmasa eğer şamın uğruna

Ben ne Yusuf’um ne de sevdiğim kara kız Züleyha
Bir mahkûm oldum vurdum kendimi kara dağlara

Bakarken o yağmur gözlerinle gamze gamze bana
Sefa edersin yara üstüne yara vurursun bana

Yaktı dedim tabibe beni bu çılgının cilvesi
Yazdı o mühür dudaklarını senin tek çare bana

Sensiz şeker nedir ki gözlerim hasretini çeker
En tatlı dermandır bana o dudakların şeker yerine

Herkesin cihanda kendi öz kıblesi Mekke’ si var
Benim de kıblem sensin yüzün mübarek hacer yerine

İzin ver bir bakayım ey Gül o ebru gözlerine
Vuruldum bir kere ne yapayım o kara gözlerine

Sefa sür kara zalim gam etmem her gün öldürsen
Yeniden dirilirim bir baksam o yağmur gözlerine

Açma harap olurum gülüm o mahrem gamzelerini
Görse güneş de tutulurdu kibar narin bedenini

Kısmet olsaydı öpseydim amber kokan tenini
Aşığım ölümüne severim o yağmur gözlerini

Sevda kölenim dedim ağladım içtim ölüm andı
Kara çiçeğim ne anda inandın ne geldin himmete

Leylanın vefasız olduğunu Mecnun da anladı
Terk etti cefa âlemini kederden uçtu gurbete

Yapma bana naz karagülüm yanarım bu sevdadan
Bu mum ki sevdası yakar velâkin pervanesiz olmaz

Cümle âlem dillere düştüm ey pervasız aşkından
Bu aşk âlemi ki bir hengâmedir efsanesiz olmaz

Ey kara gözlüm beni sevsen bu ömür heder olmaz
Olmasa bulanık hayalin cefakâr bahtiyar olmaz

Zannımca kıyamet günü bundan daha beter olmaz
Olmasa zulmeden geceler sabahın kıymeti olmaz

Binlerce rakip yiğit güzelliğine olsa hayran
Benim gibi hiç biri naz çekmez olmaz müzmin sevdalı

Aşkıma aşkın sensin elbet kalbime layık sultan
Uğrunda ölse de asla asla olmaz pişman sevdalı

Ne cenneti ne cennet hurilerini istemem ki
İnce belli kara gözlüm hurim vatanımda cennetim

Ve lakin yağmur gözlü dilber bana yakın gelmez ki
Onu benden asıl ürküten tatlı yeşil kıyafetim

Gam çekme gönül meclisinde cananım yine geldi
Zemheride kardelenine ruh veren can yine geldi

Canana dedim sal boynuma saçının halesini
Cilveyle güldü dedi başımın belası yine geldi

Sen ki derdimin dermanı aşığını incitmezdin
Şimdi canımı almak için be kim salar seni

Deli gönlümün rahmeti bu kadar eza etmezdin
Hiç görmemiştim be yağmur gözlüm böyle sitemkâr seni

Gelecek dilber gamdan kurtaracak divanesini
Görecek aşk ateşinde yandırdığı pervanesini

Bizim aşk ateşimizde bürüyecek memleketi
Yazacaklar elbet yeni Çılgın Deli efsanesini

Dudaklarından olsaydı bana istifade yeri
O kadeh ki kana bulanır, bırakmazdım bade yeri

Öyle acizim ki yok güzelliğinin ifadesi
Sana hurilerden başka bulamadım ifade yeri

Sevdalı cesur yürek ölsem de kimseler bilmez ki
Bir kara gözlü çılgın ceylandan aldım intizarımı

Ölürsem ört karagülle yağmur gözlüm üzerimi
Sökemedi seni deli yürek silinmez kara yazı

Çiçeğim bülbüle olsaydı zalim gülün imdadı
Bütün âlemi ağlatmazdı çılgın bülbülün feryadı

Aşığın sevdasına layık olmaz zalim aşığı
Dağı taşı parçalamaya mahkûm etmezdi Ferhat’ı

Deli‘nin ahı ki yayar aşk ateşini âleme
Zalim aşığı ki salar bahtı karasını bin derde

Çılgın’ına minnet etmez ki merttir Deli elbette
Feleğin kara sevdası ki yanar isteyen ateşte

1995
Prekeşkül / BAKÜ