Çılgın Çocuk Şiiri - Abdullah Oral

Çılgın Çocuk

Yüreğim göğüs kafesime sığmıyor bu akşam
Tenimde diken kesiği sızılar.
Saniyeler yumruklayarak-dakikaların gözlerini-
yaşama tutunmaya çalışıyorlar.

Altmış dakikalık bir zamanı-
geride bırakmanın öfkesiyle-
donk vuruyor kendi yüreğine saat..

Dün’ün sınırlarında kala kaldım öylece.
İçimdeki sevda kuşları
Yine hüzne kanat çırpmaktaydı
Çernobil vurgunu dağlarıma.

Karadeniz’in çılgın çocuğunun-
türküleri yayılıyordu-
Rüzgardan bulutlara-
nani na dido dido nana dido..

daha kaç kez sınan malıyım
kendi sınırlarımda ölümle.
Beyaz Gülü koklarken
Dikeniyle kanatıyorum parmaklarımı
Gül kızıla duruyor ellerimde.

Ellerim inatla yazmaya yelteniyor
Dil anlatmaya zorlanıyor sevdayı

Hayat kıyılarına tutunma ihtiyacı duymadan
Deli dolu Akıp gidiyor şaşkın bir yöne.

Bazen anlatmak kadar susmakta acı verir
Çocukluğumun deli yanları
oturuveriyor duyguların düğümlendiği yere.
Yaşam
çiğnendikçe gözeleşen kerpiç çamuru gibi
sıvanıyor umudun döküldüğü yere
tenimde radyasyon yangını sızılar

kanamaya devam ediyor hala….

Kazım koyuncunun anısına