* Çılgın Çocuk * Şiiri - Hülya Ekmekçi

Sen; kanatlarını rüzgâra karşı çırpan
Bulutların arasından
Gökkuşağının arkasından
İçinde binlerce umutla
Ülkesine göz kırpan
Çılgın çocuk

Dünyanın bilmem kaçıncı paralel ve meridyeninin
Bilmem hangi noktasında kesiştiği
Soğuk iklimlerin adamısın şimdi
Kar, ayaz, fırtına
Soluk, soğuk yüzlere amade

Ey gurbet!
Zalim gurbet!
Sen nasıl bir fidansın böyle
Umutlar eker, yeşertirsin ayrılık tasasını

Yabancı bakışlara tebessümün
Sıcak, sevecen yaklaşımın
Değiştirir mi mevsimleri, ısıtır mı yüreğini?
Saklı güneşe inat
Sen doğar mısın gurbete
Vurunca gitarının teline
Alır mısın bir memleket kokusu

Bu yol uzun, bu yol hasret
Sana esaret çılgın çocuk
Kor ateşte kalıplarken demirleri
Terine karışır gözyaşların
Kaldıramaz ki bünyen emirleri
Saklama boşuna, o nasırlı elleri

Ey gurbet!
Zalim gurbet!
Sen nasıl bir fırtınasın böyle
Kasıp kavurursun evrenin yasasını

Gümüş bulutlar izin veriyor mu?
Yıldızları görebiliyor musun?
Baktığın her yerde özlem
Dilinde hasret türküsü
Düşlerinde yol örgüsü
Zaman sıla ayarlı
Gelecek mi görüş günü diyorsun
Dönüşlerse ömür törpüsü...
./.

Giden gözlerindeki yazılardan okudum
Çaresizlikle dost hüznünü
Sessizliğe dokudum feleğe küfürleri
Elediğim felsefi sözcüklerle
Avuttum aklım sıra
Doğrulttum sandım bükülen boynunu
İsyanlar doldurmuştu oysa
Daha gitmeden koynunu

Ey gurbet!
Zalim gurbet!
Sen nasıl bir cenderesin böyle
Nasıl da çıkarırsın insanın posasını

30 Eylül, 2008