Çılgın Şiiri - Kemal Aytan

ÇILGIN!

Anladım ki sağa salim geldiğini; Bir çılgının sayfalarıma sızdığını,

Sönmez oldu gözlerimin ferleri hiç; coştu gönül bir yaz günü ortadaydı;

Susmaz oldu bir zalimin gözleri ki; Anlamaz mı; canımdan da bezdiğimi;

Görürmüyüm bir gün bana döndüğünü; bıktırdı ki bir salimin eller; de;

Susar mıydı bir zatın dilleri de; izin verde senle geçsin günlerim hep;

Sana karşı bildiğim tüm hislerimi, açtım işte anlarmısın sevdiğimi ?

Söyledim ya bildiğim tüm hislerimi; anladın mı ne kadar çok sevdiğimi?

Sevdim ama bir tutsağın ellerini; sordu mu ki bir gün benim hislerimi.

Açarmısın bir gün bana hislerini; söylermisin bal dudaktan sevdiğini;

Bildin mi ki yapayalnız solduğumu, senden ayrı dillerimin sustuğunu;

Bilmezmiydim bir yaz günü açtığını; kışlarıysa beyaz perde örttüğünü;

Farkındaydım hislerimi açtığımın; uzaklara hiç sebepsiz kaçtığımın.

Baktın mı ki bir kez benim penceremden; açtın mı ki; bir yaz gibi ellerimden.

Tutsaydın ki bir gün benim ellerimden, susarmıydı gözlerinin dilleri hiç.

Bir kuş konsa ellerinin üstüne hiç; ararmısın güpe gündüz gözlerimi.

Dalarmısın uzaklara benim gibi; sorarmısın kimselere ellerimi;

Gördüm yine gözlerinin açtığını; bir yaz günü gül yüzünün güldüğünü;

Bilirmisin seni nasıl sevdiğimi, ararmısın uzaklarda sevgilini;

Bilirmisin düşlerimde gördüğümü; söylermisin bir gün beni sevdiğini;

Yaktın ama bir yaz benim gönlümü ki; yandı gönül senden ayrı közlerini;

Bir kuş gibi uzaklara gittiğim de; anladım ki senin için bittiğimi.

Sönermiydi özgürlüğün meşalesi; doğarmıydı güneş gibi ellerimde:

Sevdim ama yüreğimde enderinde; anladım ki bütün güzel hislerini;

Görsem bir gün pencerenden baktığını; kaçar aklım sana doğru dizginsiz ve

Uçar gönlüm bir kuş gibi pencerene, açardı tüm sakladığı hislerini.

Akşam olsa bir gün benim penceremde; doğardı Ay mehtap gibi gözlerimde;

Susar kalır sevdiğinin dilleri de; küser her gün sensiz bütün evrene de;

Gelse sesin bir gün bizim evlerle de; konuk etsek bir gecelik evimizde;

Şenlik olur bir gün olsun evimizde; düğün olur her gün bizim gönlümüzde:

Bakar kalır bir gün benim gözlerim de; uzaklarda seni arar her nefeste;

Belki geçer bir gün benim hislerimde; sevmez gönül siler seni gizlemez de:

Hatırlamam sensiz senin ellerini; unuturum ne kadar çok sevdiğimi;

Tutsak olur bir zalimin ellerine; yanar durur her gün sensiz en derinde;

Kalem tutan her gün benim ellerimde; sonra söner bir gün olur nefretimle,

Anmaz seni bir gün olsun hislerim hiç; bakmaz senin unuttuğu resmine de;

Sormaz artık bir gün olsun gönlüm seni; siler geçer bildiği tüm hislerini;

Unutur mu gönlüm bir gün böyle yapsa; unutmazdı bir an olsun ellerini;

Sevsen keşke sende böyle benim gibi; açsa gönlün bir yaz vakti çiçekleri;

Kalsa Güneş bir gün olsun batmadan hiç, dursa zaman seninleyken ellerimde;

Değsem yine okşar gibi ellerine; açsan sende sakladığın hislerini;

Yandı gönül, inan sensiz ateşlerde; kan ağladı sensiz gülen gözlerim de;

Sevdim inan sensiz bile ellerini; sevmez artık sevmez gönül kimseleri;

Kemal Cihan Aytan