Elimde kor oldu sararmış resmin
Dilimden hiç düşmez inan ki ismin
Söyle sen bir tanem şimdi nerdesin
Karanlık kuyuların dibine düştüm
Selam söyle al güvercin onu gördüğün yerde
De ki; sensiz deva bulamaz olmuş derde
Bu rol bitti, belki de bu son perde
Gönül tahtından ben nasıl düştüm
Adımı zikreden dilleri sustu
Delice severken ne oldu küstü
Ben aynı yerde her akşam üstü
Yüreğimde ki acıyı isyanımla bölüştüm
Gönlüm şimdi; böyle yapayalnız bi çare
Yaşanılmaz hayat, varılmaz zafere
İsyan etsen ne çıkar bahtına kadere
Hakket ben en son ne zaman gülmüştüm
Zalime kul olup gidersen birgün
Mutsuzluk çökerse gözlerine ılık ılık
Sebebim oldun de! lanet oku bana hergün
Başını alıp gittiğinde ben zaten ölmüştüm
Sana hakkımı helal ettim bilesin..
Şefkatinle kanatsız melek, hasretinle çilesin..
Yeter ki sen mutlu ol, gönlüm daha ne dilesin..
Kayıt Tarihi : 22.8.2012 19:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!