Çileyle Barışmak

Sizler yüz karası zamanın, anın
İsi, kiri, bitisiniz vatanın
Ey vicdanı pas tutanlar utanın
Ülkü gelin süslendikçe süslendi

Canlar hey, vatana adanan canlar
Mahpuslarda çile çeken civanlar
Dertlinin derdinden dertsiz ne anlar
Mustafa’'yla Fikri birer aslandı

Muhabbet sel oldu, sebebi sensin
Maskara oldu ya, kahrolsun, yansın
Bolu Beyi beyliğinden utansın
Köroğlu’'da bir kayaya yaslandı

Selâm olsun amirinden, erine
Sevgi yağar kalpten daha derine
Her zaman verilen kanlar yerine
Bu sefer verilen canla beslendi

Bağdan kopardılar, harmanda bitti
Kayada sekerdi, mahpusta öttü
Hesabı Allah’'a havale etti
Dağlar taşlar barış diye seslendi