ÇİLENİN ÇİLESİ
Şu yoksulluk başa bela
Güldürmüyor ki gülesin
Sekiz kardeşe bir tarla
Böldürmüyor ki bölesin
Gücü yetenler eziyor
Yoksulluk beni üzüyor
Ayak çorapsız geziyor
Giydirmiyor ki giyesin
Bu çilenin yok sınırı
Katığı yok ekmek kuru
Unuttuk pilav bulguru
Yedirmiyor ki yiyesin
Bayram girmez bizim eve
El öpmeyi bekler nine
Bir eşekle köyden köye
Gidilmiyor ki gidesin
Dertsiz bilmez dert çekeni
Görmez gözden yaş dökeni
Yüreğe batan dikeni
Sökülmüyor ki sökesin
Tuncayım bu mu kaderi
Gülmedi öteden beri
Kurumuş gözüm pınarı
Dökülmüyor ki dökesin
.11,01.1978
Tuncay AkdenizKayıt Tarihi : 1.4.2005 20:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!