Tek isteğim, tek dileğim mutlu olmaktı,
Ama nafile, ben doğmadan yazılmış kara yazım,
Sıcak bir yuvaya,şefkatli bir ele muhtaç iken,
Yalnızlık deryasında, hırçın dalgalar arasında hep savruldum,
Kaderim bu, Alın yazım bu, Çileme Razıyım.
Ağaçların yaprakları altında sabahladım,
1 gece 10 gece bitmeyen gecelerce,
Gecenin rüzgarı, yatağımın yorganı oldu,
Göz yaşlarım gecenin nemi ile yoğruldu,
Yalnızlık rüzgarında tutanacak tek dal aradım,
Kaderim bu, Alın yazım bu, Çileme Razıyım.
Ben hiç Anne demek istemezmiydim,
Gök yüzünde korkutucu şimşekler çaktığında,
Yalnızlık tufanı külütsiz kapıma dayandığında,
Donduran soğuktan buruşmuş ellerim üşüdüğünde,
Sığınacak bir kucak, yalnızlığıma bir dost aradım,
Kaderim Bu, Alın yazım bu, Çileme Razıyım.
Hiç Baba diyemedimki, sımsıcak kollarına sarılamadımki,
Yalnızlık mahpusunda mahkum edilmeye suçum neydiki,
Benim tek mutluluğum Anne Baba demekti,
Yalnızım, Kimsesizim, derdimi anlatsam ne çare,
Kaderim bu, Alın yazım bu, Çileme Razıyım.
Hasret kaldım hep aradım sıcak bir sevgiyi,
Hep horlandım hep ezildim yalnızım kimsem yok diye,
Uçuruma giderken acımadan alkış tuttular,
İsyanda etmiyorum, acı kaderime teselli arıyorum,
Kaderim bu, Alın yazım bu, Çileme Razıyım.
11.11.2004
Hayrettin OrakKayıt Tarihi : 11.11.2004 22:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)