Çilem Zülüf Oldu Şiiri - Ümit Bilgin

Çilem zülüf oldu döküldü yüze
Perçemimi araladım yetmedi
Eriyip aksamda gelmiyor öze
Çok bekledim ettikleri bitmedi

Beklemeyle kısalmıyor aralar
Kabuk uzak kaçtı, açık yaralar
Okka suskun hicap etti daralar
Mekân tuttu bırakıpta gitmedi

Şansımdan hayırsız bir yare çattım
Boşuna baş koyup canımı attım
Derdim sürü yapıp önüne kattım
Nazlandıda bir gün olsun gütmedi

Feryat eder yar dalına konarım
Dal kurumuş ben boşuna yanarım
Bilemedim hangi zaman onarım
Ömür verdim yine paha etmedi

Ümidim fuzuli bekledim durdum
Gülüp oynamayı hep elde gördüm
Çekip gitsin diye döşüme vurdum
Çok uğraştım inat etti yitmedi