Çilem Özlemimdir Şiiri - Aydın Akyüz

Yaşayamadıklarımla büyüdüm ben hep;
Gökyüzünde uçurmak istedim uçurtmaları,
Oynamak istedim rengârenk oyuncaklarla,
Hayal ettim candan bir öpücüğü, sevgi dolu sarılmayı...

Ben merak ettim hep parlak iskarpinleri;
Çocuklar nerden buluyorlardı bu giysileri?
Uzaktan seyrettim bisiklete binenleri,
İstemezdim hiç bayramın gelmesini.

Hayalimde kurardım hep mutlu günleri;
Evimi, eşimi, çocuklarımı, geleceğimi...
Allah, yürü dedi, nasip etti hepsini.
Çabuk büyüdük belli ki, özlüyorum o günleri.

Çocukluğumun özlenecek nesi var hâlbuki?
Özlenmeyecek nesi yok ki?
İnsan çabuk tüketir geçmiş günleri,
Sonra özler hiç tüketmemiş gibi.

Gökyüzüm köyümün sınırlarından ibaretti;
Denizim rüzgârda dalgalanan yeşil ekinlerdi,
Kıyılarında kum yerine dağlar vardı,
Benim şehrim küçücük evimdi.

Şimdi özlüyorum o günleri;
Yokluk içindeki mutlu günleri,
Sımsıcak kalabalık evleri,
Köpekleri, kedileri, her şeyi…

Şikâyetim - Gece Kitaplığı Yayınevi - 2020