Suskun
Karamsar beklerken
Geldi
Yalnızlığımın ortağı
Aşk,aşk!
Acının hüznünü
Sormaktan korktum
Nefes nefese
Suskunluğum
Dudaklarımda dökülen sözcükler
Karanlığın gölgesinde
Bir nefes kadar var olmak yada,
olmamaksa yaşamak.
Nazım kadar suçsuzluğunu,
suçlu olarak savunmak.
Denizler gibi yaşamaksa hayat,
haykırışlarını anlatamaksa.
Düşlerimin sonsuzluğunda yaşattım seni
Ölümün eşiginden geçer gibi
Anlamsızlıklar içinde varlığından habersiz
Tıpkı seninle yaşadığım gibi
Gecenin güne doğdugu anda
Gözlerimi aradım senin bedeninde
Nedir seni bana bağlayan
Yaralı yüreğimi kanatan
Ah anlata bilsem sana sevgimi
Gözlerinde görebilsem kendi nefretimi
Neydi hayatımda değişen şey
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!