Çilem Benim Şiiri - Tatlı Şım

Doğmadan başlamış çilem benim
Öyle der annem
Köyümün dağlarında ot biçerken
Yuvarlanmış kaç kere benimle
Hatta bi ara öldüğümü sanmış
Üzülmüş, ben ağlamayınca o ağlamış

Bebekliğimde de çok yalnız bırakmış beni
Bebeğin en çok ihtiyacı olan zamanda
Annesiz bırakmış.
Çok ağlamışım.

Bu yüzden hep üzülür annem
Suçlar kendini
Bu yüzden vurgundur bana
………………………………………………….

Kırk bir yıldır bitmedi anne.
En güzel yıllarımı zalimler çaldı
Sabrettim.
Sonunda öbür yarıma kavuştum
Ve artık bitti dedim
Sevdim,aşkı tattım canıma kattım
Onunla uyandım onunla yattım
Onsuz geçmedi hiçbir zamanım
Onu da senin kadar sevdim anne
Canımın parçası dedim.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Yok şimdi,gitti
Cana en çok ihtiyacım olan zamanda
Canımı da alıp gitti
Gitti? .

Bitmesin artık
Bundan sonra bitmesin
……………………………………
Üzülme anne
Anladım ki
Senin suçun değilmiş.
Yalnız kalmak,
Çile çekmek
Terk edilmek kaderim.