Çilem-4- Şiiri - Ali Zengel

çileme bedel istemedim ki
yoluma ecel istemedim ki
çilemsiz bir gün göremedim ki
yansam da, sönsem de bir anla
.
çilemi yükledim çöktü dağlarım
artık ben de gökler gibi ağlarım
gitsen bile çilen olur mirasım
olmakta, olmamakta bir anla

bir gül ki; dalında binlerce diken
ben de yokum çilem yok iken
sensizliktir gözlerime biriken
yokluğun da, varlığın da bir anla

çilemden kurumuş ağaca döndüm
güneş gibi yanıp, ay gibi söndüm
çilemle de çilemsiz de hep öldüm
yanmakta, yakılmakta bir anla

çilem ölse; toprağa beni gömerler
toprak olsam; özümden o’nu seçerler
üstüme üstüme basıp geçerler
vazgeçmekte, geçilmekte bir anla