Çilem Şiiri - Abdullah Ünal

Kavurdun hasretinle yaktın beni...
Çekirge sesleriyle gecem oldun çilem,
Ne yapsam kurtulamadım, yıktın beni...
Belirsiz atide nicem oldun çilem,

Bakma gülen yüze, içim kan seli..
Ama sen yinede öyle san beni,
Gün doğmadan belki, eser tan yeli..
Güneşsiz tanı neyleyim ben çilem..

Bilmem mi, dön desem yetmiyor sözüm..
Döktüğüm damlalar olmadı çözüm,
Dışım ne ki..? Kan ağlıyor benim özüm..
Ruhum ateşte, yollarda gözüm çilem,

Günlerden beri şansım tehir oldu..
Emele ulaşan yollar nehir oldu,
Hayatım.. dünyam.. herşeyim zehir oldu..
Ben öldüm, bu sana yetmiyor mu çilem..

Boşveer.. zaten herşeyin yalan dünya..
Olmayan hayale, sevgi salan dünya,
Var mı..? söyle varmı sen de kalan dünya..
Hak'dan gayrısında, neyim kaldı çilem,

28 Haziran '96
OĞUZLAR