Çilem-10- Şiiri - Ali Zengel

yanayım sönmeyen ateşler gibi
bir boşluğa düştüm görünmez dibi
seninle olmak da sensizlik gibi
susmakta, konuşmakta zamanla

bakmak görmekle bir olamıyor
geçtiğin yolar geri dönmüyor
bu ateş yanınca artık sönmüyor
yanmakta, yakılmakta zamanla

suskunluk sözümde özümde değil
bu çile sanadır önünde eğil
bende sonsuzdur herkeste değil
susmakta, susturmakta zamanla

dostluk; acımaktır bunu anlarsın
eğer anlamdıysan zaman anlatsın
acımak; sevmektir beni anlarsın zamanla
acımakta, acıtmakta zamanla

kainat yanıyor; böyle söner mi
bir damla gözyaşı yalan söyler mi
insan oğlu hiç yalan söyler mi
söylemekte, söyletmekte zamanla

çilem; bağrımda hançer; çekemem
çekip de daha da beter edemem
durduk yerde kanar, nedense bilmem
vursan da, vurulsan da zamanla