Çilem-1- Şiiri - Ali Zengel

Çilemin geçtiği yollar aşınmaz
Belki bir daha geçerim diye
Izdırapla yumruklaştım kolum yorulmaz
Belki bir daha vururum diye

dağlara yol kazdım tırnaklarımla
mecnunlar yorulup dönmesin diye
bin alem yol geçtim adımlarımla
bir aşka gazi düşmeyim diye

bu çile şanlıdır vazgeçilir mi
bu çile kanlıdır hiç seçilir mi
bu çileye değer hiç biçilir mi
bilenler halime gülsünler diye

gel vazgeç bu inattan
çilesiz kalmak zor iştir anla
bu fırsat bir kez geçti elinden
istersen geri gelir zamanla

ezelin ebedin meçhul çilesi
çileye düşen olur kölesi
bazen vazgeçer gelir ölesi
düşmekte, kalkmakta bir anla

bu çilede dönüp bakmak var mı geriye
insan; zaman mı ki, öyle eriye
çileli diri hasret kalır ölüye
ölmekte, yaşamakta bir anla

çilemin vuslatı ancak ölümle
ne suç işlediysem; yürek dilimle
gül koparmam dalından kendi elimle
hasretinde, vuslatında bir anla

çilem gözlerimden akar her gece
çilemin süvarisi varmış binlerce
ızdırabın çığlığıdır yazdığım hece
yazılmakta, silinmekte bir anla

çilleler yüreklerin acısıyla büyürler
ağaçlar her zaman ayakta mı ölürler
A.S.İ.’ lik ruhumdadır; onu görürler
Sevmekte, sevilmekte bir anla

çilemin gölgesinde büyür sevdalar
çileme engel olamaz dağlar
her bülbül bir gülün dalında ağlar
kaybetmekte, kazanmakta bir anla

çilemin menzili bir adımdan az
o kadar büyüktür ki; aleme sığmaz
çilemi yükleyin: dağlar dayanmaz
büyümekte, küçülmekte bir anla