yaralı ceylan gibiyim akıyor gözümden yaşım
daha kırk olmadan ağardı baksana başım
miğdeme oturmuş sanki kara bir taşım
çileli geçiyor kaderim bahtım benim çileli
uzaktan davulun seside hoş geliyor
bazı şeyler insana vallahi boş geliyor
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta