Çileler De Sevmeyle Yaşanır... Şiiri - Y ...

Bu hayat benden gidiyor derken, aslında ruhsal değişkenliklerdeyim dediğinde, bir ömrün içinden nasıl çıkılır onu gördüm, bekledim, tüm esintilerin durmasını, senin durmanı, benim duraksamamı ve sonunda, hayatın çakıllarından çıkışı, sonsuz huzuru, ve de kendi içimde kayboluşu gördüm derken, bir resim tarif ediliyordu aslında ve resmin içindeki kurgu tarif ediliyordu aslında, belki de durulması gereken bir duraktı, bekleme reyonuydu tüm çaresizliği def edecek bakışları takınmak gerekiyordu, sonuç bir arayıştı belki de son demlenmeye uzayan bir yoldu belki de bu yaşamın, hayatın tam da kendisiydi aslında, dur durak bilmeyen bir yaşamın çırpınışlarıydı belki de bir arayış bir meydan okuyuştu aslında sen sesine karışan ben düşleriydi şüphesiz...

Gözkapağının, yarısına kadar da olsa kısa zamanda gizlediği gözlerin, uğruna bir hayat hediye edeceğim güzellikte sevdiğimdi...

Belki bu dünyada, belki de gelecek alemde muhakkak bir hesap günü olacak şüphesiz, her şeyin ardına saklanan ihanetler çıkacak ortaya, artık saklanacak bir söz, bir saklın kalmayacak, ki işte o andan sonra şüphesiz yüzün kararacak ki, anlayacaksın masumlara riya yapılamayacağını, gün şimdi senin, istediğin gibi ip atla, elbet bir gün sen de tökezleyeceksin, yıllarca beni tökezlettiğin gibi, şimdi harlat harlatabildiğince alevlerini, göreceksin ki oradaki alevler seninkinden çok büyük olacak ki sarmalanacaksın onlarla...

Anlatılan sonu acı bulamacına dolanmış eskilerde yeşermeye çalışan, aslında bir aşk hikâyesiydi, sonsuza uzayacak cümleleri saklardı içinde, gözlerin söylemediği o kadar çok şey vardı ki, sonunda kalem uçlarından mürekkebe bulaşarak kâğıtlara dökülüyordu, söz verilmiş, aşka dair cümleleri vardı, aşkın bilinmezlerinin içinde yokluklarla hasrete bulamış yaşamlar vardı, söz verilmiş aşka dair yaşamları olacak gelecek vardı, korkusuzluk korkusunun yaşandığı umutlar vardı ve geçmişe dair verilemeyecek hesapları yoktu...