Çilekeş Ana Şiiri - Emrah Berber

Sabahın ilk ışıklarıyla uyanır çileli ana.
Hazırlar sofrayı, uyandırır herkesi
Lokmalar dizilir boğazına, acı korna sesiyle
Vakit tamam der işçi kamyonu
Çağırır anneyi köle pazarına

Pazara satılmaya götürülen bir sığır gibi
Bindirilir kamyon kasasına
Yüzlerde acı bir tebessüm
Hava soğuktur, bedenler titremeye başlar
Soluklar karışır, yorulur ayakta beden

Başlar muhabbetin en koyusu
Anlatılır dertler, paylaşılır ümitler
Herkes kendinden bir parça bulur
Kimisi gelininden kimisi oğlundan yakınır
Çavuşun arka kasayı açmasıyla son bulur muhabbet

Eğilip kalkmaktan tutulur beller
Akar oluk oluk toprağa terler
Diken batar akar üç beş damla kan
Somurtur kol saati, sıkılır sık bakılmaktan
Geçmez vakit, uyur zaman

Beklentiler ortak: nerdesin öğlen arası
Eller yorgun diller susuz karınlar aç
Moralleri bozan birde çavuş vardır başlarda
Elinde kırbacı yok dili zehirli bir yılan
Canlanın biraz uyuz eşekler

Yemek molasıyla oh çeker yürekler
Bir grup eline batan dikenleri temizler
Bir grup sigara molasında
Bir çift ağacın başında oynaşır
Yaşarlar hayatı en ucuz tarafından

Yarım ekmek, üç beş zeytin, bir kutu meyve suyu
Gözler yok karınlar aç kalkar sofradan
Yoksulluk ensesinde acı acı gülümser
İsyana zorlar temiz yürekli insanları
Yine de umut dolu türküler dillerde

Çavuşun iğrenç sesiyle son bulur mola
Mola bitti canlanın pijamalı eşekler
Başlar yeniden işkence dolu saatler
Akrep topallar yelkovan seker
Bedenler ağırlaşır yorulur beden

Hava kararır göz gözü görmez
Sevilmeyen çavuş verir müjdeyi
Toparlanın uyuz eşekler vakit tamam
Toplanır sandıklar binilir kamyona
Elveda kölelik hoş geldin özgürlük

Kamyon kasasında dağıtılır yevmiyeler
Yorgun gözlerde oluşur tatlı tebessüm
Para harcanmıştır daha ele geçmeden
Bakkal Osman, sebzeci Naci
Elektrik, su, telefon faturası
Bir de canavar ruhlu koca
Açmışlar elini bana ver bana ver

Döner yuvaya çileli garip ana
Asık suratlı aylak baba hesap sorar anaya
Yusuf yüzlü çocuk ‘hoş geldin anneciğim’
Siyahla beyaz gibi, zıt duygular yaşar
Öfke ile merhamet kardeş gibi kol kola

Aylak baba el koyar paraya
Direnmek ister ana ama ne çare
İki tokat ile sona bulur direniş
Ana ağlar ‘nasıl ödenecek borçlar’
Çocuk ağlar ‘hani bonibon alacaktın’

Canavar baba alır soluğu bakkalda
Ver bakalım oradan bir paket malboro
Keyfine diyecek de yoktur hani
Bir de olursa okeye dördüncü
Daha ne ister ki Allahtan

Tutar kahvenin yolunu inceden inceden
Zar zor yer bulur okey masasında
Oturur kumar masasına, düşer kurtlar sofrasına
Üç partide bir saatte kaybeder tüm parasını
Nasıl olsa çalışır on iki saat ana, kazanır yeniden

Keyfi kaçar tutar evin yolunu
Çocuk açar kapıyı ‘ hoş geldin babacığım’
Asık suratlı babanın yumuşamaz yüzü
Harçlık ister umutsuz gözlerle çocuk
Anasıyla paylaşır aynı kaderi
Onun da payına düşer iki tokat
Teselliyi alır ana kucağında.

4 AĞUSTOS 2009 SALI