Çilekeş Şiiri - Habib Tunç

Hayatı zor bilirdim.. Zor ve aşılmaz engelli..
Acılar dertler sorunlar değişir mi ki o denli
İstediğin olmaz,istemediğin olur.. Hayat böyle bir gizemli
Dün bitti.. Yarın oldu.. Kaldın yine kendinle dertli…

Aşk..sevgi..sadakat hani nerede! ?
Bunun saygı ve heyecan neresinde! ?
Verilen sözler kurulan düzenler kime..! ?
Unutma.. Ne edersen et,edersin kendi kendine…!

Çıkmazlara varan uzun uzun yollar
Bataklıkta çırpınan insan misali olan olaylar
Bitmez tükenmez mahveden sancılar
Birleşme hayali ile kurulan AYRILMIŞ YOLLAR..!

Benliğini kaybettireni mi sevdin sen..!
Seni senden eden..hayata küstüren..
Otur,düşün,yargıla ve var bir karara
Ne yapsan da boş,unutamazsın..ÇABALAMA..!

Ne sen Mecnun’sun ne de o Leyla..
Ne olacak böyle..yapma bir daha hata..
Git de..bitti de..son de ama zamanı oyalama
At gönlünden onu ama sakın ARKANA BİLE BAKMA..!

Dur demeyi insan bilmeli
Olmasa da varmış gibi hissetmeli
Varlığından fayda görmüyorsa
YOKLUĞUN BANA YETER DİYEBİLMELİ..

Dün bitti..yarına daha var
Sen bugündesin bunun farkına var
Önünde uzandı yatıyor aşılmaz dağlar
Ama unutma..ONDAN BÜYÜK ALLAH VAR..!

‘’KEŞKE’’ler yedi bitirdi ömrümüzü
‘’AMA’’lar durdurdu bizim birlikteliğimizi
Geçmiş çürüttü hayallerimizi
Biz yok etmezsek bu boşverliğimizi
Bizden adam olmaz..bırak bu ÇOKBİLMİŞLİĞİ…