Ben her gün her gece dert çekerim
Dünyanın nimetlerini görmez gözüm
Bir yar vardı,sesiyle,
tatlı bir sözüyle hayata tutunurdum
Onu beklerken geçerdi ruhumdaki sancılar
Bir ümit vardı aşılmaz engelleri unutturan
“O beni hep sevecekti”
Ama aldanmışım,boşuna bel bağlamışım
Yalanmış,geçiciymiş sevdası
Zora gelmezmiş,çok yormuşum
Şimdi dili zehir zemberek
Her an kanatır yaralarımı insafsızca…
Kayıt Tarihi : 14.6.2010 22:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Haziran 2010
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!