Çilek Kokusu Şiiri - Hüseyin Çelik

Zifiri kapkaranlik bir gecedeyim
Gökyüzünü bulutlar sarmış
Fundaların (çalıların) arasından
Kuşların cıvıltısı geliyor kulaklarıma
Göz yaşlarım bir bir
Dökülürken toprağa
Bulutların arasından bir ışık
Gözlerimin içine doğuyor
Ay dolunay olmuş
Senin güzel yüzüne vurmuş
Sanki bu geceyi sen aydınlatıyorsun
Sonra her bulutun arkasından
Yıldızlar çıkıyor
O kadar çok parlaklarki
Bir inci tanesi gibi
Gözlerimi kamaştırıyorlar
Bir bir seni bana anlatıyorlar
Megersem o yıldızlar
O kadar parlaklığı
Senin gözlerinden alıyorlarmıs
Fundalarin (çalıların) arasındaki
kuşlar
Tek tek yanıma geliyorlar
Senin ne kadar güzel bir
Kalbin olduğunu anlatıyorlar
Bak bir tane serçe kuşu geldi
Gözünden avuçlarımın içine
Yaşları döküldü
Bu göz yaşları
Fundanın göz yaşları dedi
Onu sakın üzme deyip
Uçarak kaybolup gitti
Bir tek kelime söyleyemeden
Arkasından baka kaldım öyle
Sonra bembeyaz bir güvercin
Havada taklalar atarak geldi
Ağzında bir tane kırmızı gül vardı
Gülü bana verip şöyle dedi
Ben beyaz güvercinim
Mutluluğu temsil ederim
Kırmızı gül ise aşkı ve
Sevgiyi temsil eder
Funda benimle sana mutluluk
Kırmızı gül ile sevgisini belli ediyor
Deyip gökyüzünde kayboldu
Çok şaşırmıştım
Sanki dilim tutulmuş
Bir rüyada gibiydim
Bir zaman sonra
Bir tane ceylan geldi
Ben fundanın kalbiyim dedi
O çok sevgi dolu aynı zamanda
Ürkek bir kalbe sahip dedi
Onu korkutma destek ol sahip çık dedi
Ve sonra zıplaya zıplaya gitti
Ne oluyor bana dedim
İki elimle gözlerimi ovuşturdum
Ellerimi gözlerimden çektigimde
Karşımda dişi bir aslan vardı
Birdenbire ürktüm
Aslan korkma dedi
Ben fundanın yüreğiyim
Onda benim gibi bir yürek var dedi
Aslan giderken ufuktan güneş doğuyor du
güneş çok parlak ve sıcaktı
Senin sarışın saçların
Güneşe yansımış
O kapkaranlik geceyi
Benim için aydinlatmış
Ya bu sıcaklık ne diye sordum güneşe
Bu fundanın sıcaklığı dedi
Funda bu kadar sıcak sana dedi
Sonra güneşin eşliğinde yürümeye başladım
Yerde çiçekler görüyordum
Ama enteresan
Bütün doğa benimle konuşurken
Çiçekler konuşmuyordu
Biraz ilerledim
Dedim ki kendi kendime
Şuradan bir kırmızı gül kopartayim
Etrafını sarı papatyalarla donatayim
Mor menekşeler ile süsleyip
Fundaya getireyim
Kırmızı güle eğildim tam kopartacaktım
Bütün çiçekler çığlık atmaya başladı
Hepsi ağlıyordu
Ne oldu dedim?
Biz fundanın kalbinde açan çiçekleriz
Çiçekler kopartılırsa solar kırılır dökülür dedi
Ben başımı önüme egdim haklısınız dedim
Çok utandım kendimden
Yerin yedi kat dibine girdim resmen
İnsan nasıl sevdiğini kırabilir dedim
Üzüldüm bir sigara yaktım
İçime bir nefes çektim
Dumanı havaya geri üfledim
Birde ne göreyim gök yüzünde bulutlar
Hep bir araya gelmiş
Funda yazmışlardı benim için gök yüzüne
Saatlerce baktım öyle gökyüzüne
Birdenbire geceden beri
Burnumda bir koku olduğunu hissettim
Yeni farkına vardım
Bu çilek kokusu idi
O kokuyu takip etmeye başladım
Tam güneş batmaya durmuşken
Çilekleri buldum
Koskoca bir çilek tarlası
İçinde oturuyor bir dünya tatlısı
Ben yine çok şaşkınlık içerisindeyim
Fundayı görüyorum karşımda
Bana doğru koşuyor
O uzun dalgalı saçları
Rüzgarlarla dans ediyor
O kahverengi gözleri
Beni benden ediyor
Funda geldi sımsıkı sarıldı bana
Tuttu ellerimden gel dedi benimle
Denizin kenarında kayaların üstüne oturduk
Tekrar ellerimden tutup
Başını omuzuma koydu
Sadece denizi ve güneşin batışını izle dedi
Ben deniz ve güneşin batışını izlerken
Yasadiklarım geldi gözlerimin önüne
Anladım ki çilek funda imiş
O kokusuyla beni kendine çekmiş
Doğa da fundayı bana anlatarak
Ona gelmem için bana eşlik etmiş.