Çilek kız, her günkü gezilerinden birine çıkmıştı lüks arabasıyla. ‘Evlenme vakti ne zaman gelecek? ’ diyorlardı onun için, ama o oralı bile değildi.
Dolaşırken, o araba hiç de balkabağı olmuyordu, çünkü o külkedisinin aksine çok zengin doğmuştu.
Bir gün arabası masal şehrin kırmızı ışıkalrında durunca, bir oğlan yaklaştı ve ona çiçek sundu. Şöyle bir konuşma geçti aralarında:
-Kimsin sen?
-Hiçkimseyim, şu an. Çiçekçiydim 5 dk. önce ama bu çiçekleri size satmaya getirmedim,
hediye etmeye getirdim.
Teşekkür ederek aldı Çilek Kız. Onu gönül yumağına sardı.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Güzel bir anlatım. Paylaşımınız için teşekkürler, saygılar.
Tebrikler. Çok hoş,çok anlamlı. Ellerinize sağlık.
Münir ÜSKÜDAR
Kalemin daim ola kardeş.Her ne yazarsan sana yakışıyor.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta