Çilek Ağacı!
Ben, duygu duygu akan bir nehirim,
Kadın bedenindeyim, asırlardır hapis..
Sen, ezgiler esiri bir kuşsun:
Arpın tellerine konmuş, notalara aşina..
Ben derin sularda bir fısıltıyım,
Şaşkınlıktan avazı çıktığı kadar susan!
Sen küllerini yakan ateşsin,
Dumanım burnunda tüten...
Ve yeniden doğmalı, güneş batınca;
Med-cezirler arasında yükselen çilek ağacı!
Kavuşunca hipnozda gözlerimiz,
Tatmalı kızıl meyvesinden.
Kayıt Tarihi : 15.1.2013 16:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!