Çilehâne Şiiri - Attila Edri

Bugün dertliyim, bugünlerim dertli.
Kapattım kendimi çilehâneye…
Kirli aynalarda ölüm suretli
Bakışlarım kaldı benden geriye…

Çilehâne halkı pek çilelidir
Dert şarabından içeriz üç öğün.
Gözyaşı yorgandır, kahrolmak sedir.
Uykuyu kederde ararız her gün…

Beklenir, beklenen gelecek diye.
Gelmeyecekse de yine beklenir.
Döndük kervan bekleyen haramiye;
Haramiye dönmek ne de güzeldir…

Islanır çilehânenin halısı,
Gönülden dökülenlerle ıslanır.
Tutulur, bırakıp gidenin yası.
Sırtımıza soğuk duvar yaslanır…

Ümit vermek güzeldir de insana,
Ümidi çalmak da nedir, hayırsız!
Âh, o düşleri vuran ki, ne fenâ!
Zann eyler kendini gökteki yıldız…

Çilehâne böyledir, çile besler.
Buraya dertli giren, dertsiz çıkmaz.
Dertlinin ömrünü ölümle süsler,
Ölümden öteye dert bırakmaz…