Çile
“Çile” dendiğinde, Necip Fazıl Kısakürek aklıma gelir “Çile” şiir kitabını severim özellikle onun. Çilesi, fikir çilesi elbet…
Bakın ben bu konuyu çıplak ele alıyorum! Geniş açıdan yani kimsenin tercih ettiği çileyi de yadırgamam aslında. Yani insanlık için çile çektiğini söyleyene sözüm şudur; “Kardeş herkes kendi çilesini çeker! İnsanlık için kimse çile çekmez! Ya da lazım değil, çekmesin! ”
Bakın neden bunu söylerim; insanlık için çalıştığını ve insanlık için çile çektiğini söyleyenler aslında kendi kurgularının çilesini çeker! Yani insanlığa bir kurgu getirir, sunar ve çilesini çeker! O kurgu tutar ise kendisi tatmin olur, tutmaz ise çektiği çile yanına kar kalır! Kısacası olay budur…
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta