Çile
“Çile” dendiğinde, Necip Fazıl Kısakürek aklıma gelir “Çile” şiir kitabını severim özellikle onun. Çilesi, fikir çilesi elbet…
Bakın ben bu konuyu çıplak ele alıyorum! Geniş açıdan yani kimsenin tercih ettiği çileyi de yadırgamam aslında. Yani insanlık için çile çektiğini söyleyene sözüm şudur; “Kardeş herkes kendi çilesini çeker! İnsanlık için kimse çile çekmez! Ya da lazım değil, çekmesin! ”
Bakın neden bunu söylerim; insanlık için çalıştığını ve insanlık için çile çektiğini söyleyenler aslında kendi kurgularının çilesini çeker! Yani insanlığa bir kurgu getirir, sunar ve çilesini çeker! O kurgu tutar ise kendisi tatmin olur, tutmaz ise çektiği çile yanına kar kalır! Kısacası olay budur…
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Devamını Oku
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
