Her taraf bembeyaz, metrelerce kar …
Kasımda kapanır yolu köyümün.
Kapının önünde aşılmaz duvar,
Sevdalara hasret yılı köyümün.
Yavrularım hasta, içim kan ağlar,
Hiç geçit verir mi Dumanlı dağlar,
Biçare bakarım kollarım bağlar,
Açılmaz, kurumuş gülü köyümün.
Köyde öğretmenim, yavrular hasta.
Doktordan haber yok, kulağım seste,
Güllerde çalı var, bülbüller yasta,
Genç yaşta bükülür beli köyümün.
Direkler kırılmış elektrik yok,
Telefona zaten karnımız da tok.
Ankara ‘da bol bol demeç veren çok,
Kırılsın oy veren kolu köyümün.
Biz de vatandaşız, insanız biz de.
Bir avuç şeker yok evlerimizde,
Bir de sen aylarca parasız gez de,
Mezarda kefensiz ölü köyümün…
Çorba bulsan tuz bulunmaz; sofra boş…
Bebek doğsa bez bulunmaz, mevsim kış.
Et mi dersin bayramaca hayal, düş.
Deterjana döndü külü köyümün
Sabret be kardeşim belki yaz gelir,
Ömür biter yıllar bile tez gelir,
El ele verirsek bize vızgelir,
Coşar Türkmenoğlu; dili köyümün…
Kayıt Tarihi : 27.11.2006 21:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!