Çile Sofrası Şiiri - Ömer Albayrak

Bir rızgın peşinde dağlar aşarım,
Kıta, kıta, ülke, ülke koşarım.
Bu nasıl? Çileki; bende şaşarım.
Dert sofrası açtım, serdim, topladım;
Bu yılda bayramı böyle kutladım! ...

Ayrılık, ölümden bin kere acı
Beklerim yolları gelmez postacı.
Varmı? Bu yaranın bilmem ilacı,
Dert bohçesi açtım, serdim, topladım;
Bu yılda bayramı böyle kutladım! ...

Yetmiş bayram geçmis otuzbeş yılda,
Dayan bu hasrete haydi sen olda!
Görülmüşmü? Bu dert bir başka kulda,
Dert çıkını açtım, serdim, topladım;
Bu yılda bayramı böyle kutladım! ...

Sabır taşı olsa çatlar kırk yerden,
Bıktırır insanı can ile serden.
Haddimmi? Şikayet etmek kaderden,
Dert sofrası açtım, serdim, topladım;
Bu yılda bayramı böyle kutladım! ...

Zerhirle mayalı ekmeğim, aşım
Yollarımı bekler bacım, gardaşım.
Andıkça hicrana döner gözyaşım,
Dert bohçesi açtım, serdim, topladım;
Bu yılda bayramı böyle kutladım! ...

Annem, babam yokki; gidip yoklasam,
Mübârek ellerin öpüp, koklasam.
Şaşırdım dostlarım bilmem ne yapsam?
Derd çıkını açtım, serdim, topladım;
Bu yılda bayramı böyle kutladım! ...

Gurbet gurbet değil buzullar çölü,
Şu garib ahvalim yaşayan ölü.
Ancak Ömer çeker böyle bir zulü,
Dert bohçesi açtım, serdim, topladım;
Bu yılda bayramı böyle kutladım! ...