Çile Örgülü Şiiri - Mehdi Öztürk

çilekeşim
altın saçların
neden çile örgülü

ve nereden alıyor yüzün
bu efsunu

seni görünce
içimde
kambur bir çocuk ağlar
papatyaları kendi gibi
yetim bir okyanusa saçılan

çilekeş
kahrolsun
ayağını kapandan kurtarmayan avcı
Nuh’un vaadettiği bu tufanda
bağını zapteden hangi hancı

aç artık saçlarını
bozulsun örgü
burcumuzu çalan şaki
hekimoğlu gibi o da öldü

nasıl biter bu resim
bilmem, kime taç giydirir hikmet
düş çarşısındaki o eşsiz zeberced
gün gelip hangi başa olur nimet

çilekeş, seni duyunca
düşer papatyadan tek tek yapraklar
kurur okyanus ve geç kalır bir bahar
mahcup yüzlerini saklayıp bir kırlent ardına
yine ağlamaya başlar
bu çelimsiz kambur çocuklar

çilekeşim
kahrolsun
ayağını kapandan kurtarmayan avcı
Nuh’un vaadettiği bu tufanda
anneciğini alıp götüren hangi dalga