Her akşam koy da başını yastığa;
içsin gözlerin karanlığı bırak...
Bırak dolaşsın bu karanlık,
beyin kıvrımlarını...
Ardında bir yığın
sıcak yara bırakarak;
Doldursun bu karanlık,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta