Ne vardı acıyı bu kadar sevecek
Uçurumun kenarlarında bir ev inşa etmek
Zemini kaygan ve tehlikeli
Ve bataklıktan gül alır gibi
Korkusuzca binayı yükseltmek.
Yalnızlığın zelzelesiydi acı
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta