“Garibin çilesi, ölünce bitermiş! ”
Bir çiçek misali, koparıldım dalımdan
Bir beden de can gibi, ayrıldım bu canımdan
Umudum kalmadı ki, her geçen gün yarından
Gözyaşımı çağladım, şu çile kapsında
Acılar kederler, hep üstüme geldi
Yalnızlığın korkusu, bu bağrımı deldi
Hayat ise en acı, dersini verdi
Yüreğimi dağladım, o çile kapısında
İyi günün dostları, dar günümde gelmedi
Bir sevenim vardı, o da kıymet bilmedi
And olsun ki şu gönlüm, muradına ermedi
Ömrümce ağladım, bu çile kapısında
SEÇKİN ERDOĞAN / BURSA
Seçkin ErdoğanKayıt Tarihi : 20.11.2011 17:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!