Çile Gözlerin Şiiri - Rifat Kurtoğlu

Şaşmam Aslı denen keşiş kızına,
Çok Kerem döndürür küle gözlerin.
Sinmiş Leyla gibi o ay yüzüne,
Kaç Mecnun u sürer çöle gözlerin.

Tutkunu olmuşken bunca dost düşman,
Hakkındır belki de bu naz bu işven,
Görmeyen de pişman gören de pişman,
Vallahi başlara bela gözlerin.

Kaşlar elif elif benzer kaleme,
Katle ferman yazar aşk-ı aleme,
Ne söylense sığmaz söze kelama,
Tarifi imkansız dile gözlerin.

Bir kuru hayalken o bir kaç resim,
Bitmedik hasretin kederim yasım,
Gecelere dargın uykuya küsüm,
Savurur düşleri yele gözlerin.

Nicesini gördüm seninki başka,
Her bakışın davet yeni bir aşka,
Keşke tanımamış olsaydım keşke,
Çekilmesi müşgil çile gözlerin.

Dolsa zülfikarı yalın kuşanır,
Dalsa el ayağım anda boşanır,
Gülse her mürüvvet murat yaşanır,
Dilerim ömrünce güle gözlerin.

Doğrulup bakmaya kıyamıyorum,
Baksam bakmalara doyamıyorum,
Söylenecek çok da diyemiyorum,
Koyar beni halden hale gözlerin.

Bencileyin arar durur dengini,
Bahtın fukarası gönül zengini,
Türlü yosunlardan almış rengini,
Ruhlara haz verir ela gözlerin.

KURTOĞLU'M görseydim vakti zamandan,
Böyle kahrolmazdım gamdan gümandan,
Mümini çıkarır dinden imandan,
Münkiri getirir yola gözlerin.

08-Eylül-2013-Pazar