Çile Adamıydı - Muhsin Yazıcıoğlu

Ölüm geldi kapısına adım adım
Şahadet şerbetin içti yudum yudum
Alnı aktı… Davası ak, sonu aktı
Karlar içinde sonsuzluğa uyudun
…
Çile adamıydı, dava adamıydı
O, şanlı alperenlerin devamıydı
Düştü bıkmadı, yoruldu usanmadı
İnancın yaşayan deva adamıydı
…
O, sisli, karlı bir günde düşüyordu
O, şiirinde bile o, “Üşüyordu…”
Menzil kayıp, pusula bozuk olsa da
Ölümüne melekler gülüşüyordu
…
Sıyrılsa da yiğit bedeninden ruhun
Ümmetiydin Ahmed’in, evladı Nuh’un
Attığın her adım, her yön sana çıkar
Tüm umudu boşa sıksa da güruhun
…
Km–010309