Çile Şiiri - İlhan Seyfi Türker

Kanayan başımdan anladım ki, yine ayyaşım, düşmüşüm.
Ne son kandır bu anlımda, ne son kadeh bu yerde.
Buldum sonunda kendimi gerçek değil düşmüşüm.
Hani sabahçı dostlarım, sevgilim şimdi nerde.

Vefasız çıktı yıllar, çok sevdiğim geceler,
Yalnızlığı paylaşan bir dostun sıcak eli,
Nerde şimdi gözlerin onlarda mı öldüler?
Çileylemi ödenecek bu hayatın bedeli.

Derimki doğuştan yaralıyım, bahtsızım,
lakin benim çilemi benden başka kim anlar?
Her acım bitsede dinmiyor gönül sızım,
beni yaşarken öldürdü bu vefasız insanlar.