Çile Şiiri - Erdal Alga

İş işten geçmeden
Gönlüm gönlünden
Bırak işi gücü
Gel n’olursun
Ayrılığın kervanı kalkmak üzere
Önüm çöl, vakit leyla
Beni Mecnun’la mı sınarsın.

Kula kul olmak da varmış kaderde
Bilmem nasıl düştüm ben bu derde
‘’Çile bülbülüm çile’’ müzik setinde
kulağımda başlardı hastalık
Sürerdi taa kalbe.

Önümde açık bir kitap, Necip Fazıl’dan ‘’Çile’’
Aynı musiki hazan hüzünleriyle her yerde
Arabesk bir sahne benimkisi
Jiletle doğranılası bir fotoğraf
Ya da hiç başlanmaması gereken bir paragraf
Kafamda bir çile ip, karışmış birbirine.