Çile. Şiiri - Hüseyin Muşmal

Çile
Sanma ki her bülbül döner, dolaşır,
Bir gün yüreğini güle getirir,
Dört mevsim içinde ayrılık taşır,
Hazan gelince de dile getirir.

Anlarsın girdiğin bu yolun sonu,
Çıkmaz hiç vuslata, kaybettin onu,
Her derdi çeken de çekemez bunu,
Hayatı yaşanmaz hale getirir.

Kim demiş Ferhat’a, Şirin yâr oldu,
Bilirsin Kerem’e aşkı nâr oldu,
Bilmem kaç bin yıldır, dünya var oldu,
Her Leyla Mecnun’u, çöle getirir.

Hasretle geçer en güzel çağlar,
Ölüler dostundur, ölürsen sağlar,
Bir anandan başka söyle kim ağlar?
Gayrısı burnundan bile getirir.

Eşref’im lokmandan dostun da olsa,
Her gün bir derdine, bir şifa bulsa,
Her sabah kapını umutla çalsa,
İçinden gelmezse çile getirir.