Çile Şiiri - Mehmet Gezer 2

Düşüncelere daldım hayallere doğru yürüyorum
Bir sevdadır adın nereye baksam seni görüyorum
Öyle bir aşk ki beni benden aldı baştan başa çile
Güneş sönse de yıldız kaysa da sevdim bile bile
Temmuz güneşi gibi yüreğimde meşaleni yak
Ne olur bir defa olsun şu garip halime bak
Gözüme perdeler inmiş durmadan yürürüm
Gölgeme baksam senin hayalini görürüm
Umuda yelken açmış mavi denizlerin ortasında
Sensiz yollardayım yalnızlığın son noktasında
Aşkınla diyar diyar dolaştım beni benden aldı
Yüzündeki çiçekler açmayınca derinlere daldı
Düşen yaprak gibi kımıl kımıl bana doğru gel
Nisan yağmuru ol yüreğimdeki yangına sel
Çilem bitsin nereye baksam seni görüyorum
Görmediğim her güne yalnızlığa bürünüyorum
Bir damla yağmur düşse göz yaşında sanırım
Gölgem kaybolunca kendi kendime yanarım
İnat etme güneşim ol yüreğime nehir gibi ak
Ay’ın yanındaki yıldız gibi büyülü haline bak
Güneş söndü yıldızlar dağıldı karanlık bir gece
Gelmesen de adını yazdım kalbime hece hece
Aramızda mesafeler olsa da sevdalandım bile bile
Seni görmeyince dünyalar benim olsa da nafile
Yıldızlarla başına taç yapmış güneşin kucağında
Gökyüzü adıyla donatılmış yıldızlar sokağında
Bahar geldi çiçeklerin arasında buladım adını
Yıldızlara tek tek baktım bulamadım kaydını
Dünyayı dolaştım haber alamadım bu nasıl alem
Altın suyu ile damla damla adını yazdı kalem
Saçları altın sarısı konuşunca dilinden bal akar
Güneş gibi bakışı var kalbimi derinden yakar