Yıldırım gibi geldi tutuşturdu tenimi
Ne mektup ne telefon neden aramaz beni
Sevdalı hasta oldum öldürecek bu beni
Sensiz asla yol almaz batacaksa bu gemi
Söylenecek ne kaldı son durak dedi durdu
Çıldırmak üzereyim sevda başıma vurdu
Çarelerim tükendi ne aradı ne sordu
Birazcık gönlü olsa adam yerine kordu
Razı oldum uzaktan bakmaya gözlerine
Frenledim hislerimi dalmasınlar derine
Gönlüm fena bağlandı çapası zincirine
Allah sabırlar versin benim gibilerine
Başım yastık görmüyor asla uyumam diyor
Kalbimde gümbür gümbür çanlar ziller çalıyor
Her zaman karşı karşı çok da içim yanıyor
Ben ona yaklaştıkça benden uzaklaşıyor
Hiç bir zaman içimden çıkaramam ki seni
Sen benim ta şuramda hiç sevda çekmedinmi
Güz bitti yazlar geçti yapraklar da sarardı
Bir tuzağa düştüm ki kurtuluşum yok gibi
Kayıt Tarihi : 14.11.2010 19:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!