Çıldırmak Şiiri - Mehmet Sabri Demirci

Yıllar var ki;
Belli belirsiz bir yolda
Adımlarımı saymadan,göremeden bir santim ilerisini,
Erişemeden doruklarına yaşamın,
Savurgan sonbahar hüzünleri gibi
Gazel dökmüşüm.
Yarısında bırakılmış maceralara
Diyet diye ödenmiş yalnızlığım

Nereye gitsem
Bir an olsun kaçmak istesem kendimden,
Kovanından firar etmiş mermi gibi
Kimseye ilişmeden patlasam
Gökyüzünün bilinmez bir yerinde.
Uyku diye bildiğim uykusuzluklarımdan,
Kokmuş ve parçalanmış cesedini gördüğüm sevgilimin
Beni fakirleştiren rüyalarından
Kurtulabilsem...

Hiçbir şey düşünmeden
Plansız ve pazarlıksız
Ortak edebilsem kendimi
Yaşamın büyük dolaşımına
Her dem böyle anlamsız
Ve derin,
Ne olduğu belli olmayan acılarla paylanmasam
Düşüp ölmesem her aklıma takıldığında geçmişim
Anılar usta bir cellat gibi vurmasa boynumu,
Yüreğim parça parça dağlanmasa böyle
Orta yerinde hissizliğimin
Dahası hiç yaşamamış olsam
Yaşadığım ilk andan itibaren ölüme mahkum olmasam
Vurmasalar beni,anlasalar
Her akşam böyle çıldırmasam! !