Çıldırma. Şiiri - Fehmi Tazegül

Boşuna yaşadım yokmuş sevenim.
Kaybolmuş umudum gitmiş emeğim.
Beni tanımaz olmuş ruhum bedenim.
Hayatım böyleyken gel de çıldırma.

Ömrümce fakirlere ben köle oldum.
Beklerken sevgileri nefreti buldum.
Haksızlıklar görürken hep üzüldüm.
Hayatım böyleyken gel de çıldırma.

Ölmeden ölmeyi canda kabul ettim.
Görmedim mutluluk tükendim bittim.
Sevdim yüreğimden hep terk edildim.
Hayatım böyleyken gel de çıldırma.

Fehmi.
Hep meçhule gidiyor yaşayan insan.
Beni benden alıyor geçiyor zaman.
Kederim derdimdir şiirlerim yazdıran.
Hayatım böyleyken gel de çıldırma.