Çıldırıyorum Şiiri - Hacer Arpag

Mevsim kış… Hava soğuk…
Yürüyorum karanlık sokaklarda
Bir çocuk görüyorum oturmuş köşede
Gözyaşları yüzünün kiri üzerinden
Yanaklarına doğru yol yapmış.
Çatlamış elleri, burnunda sümüğü,
Yanında aç bir kedi, gözleri umutla
Bir el uzanıyor yardım için
Diğer el silah tutuyor
Hayal bu ya silah yerine çiçek görüyorum
Çocuk mutlu elinde bir elma, sapında bir kurdela
Tebessüm ediyorum, tebessüm ediyor
Silah başıma dayanıyor, vuruluyorum…

Yürüyorum zıtlıkların arasında
Bir yanda iyilik için canla başla çalışan sevgi dolu yürekler
Diğer tarafta kin ve nefretle dolmuş ruhlar, çatışmalar, kavgalar..
Bir gülüşte hayat bulurken bazen, bir gözyaşında kaybolur umutlar…
Yürüyorum zıtlıkların arasında, bir adım ileri, iki adım geri
Bir adım sevgi, iki adım nefret
Gözlerimde umut, kalbimde hüzün..
İnsanlığın hali çelişkiler içinde…
Her seçimde bir parça kaybediyorum, tükeniyorum...

Çelişkiler içinde kaybolmuşken ben,
İyilik ve kötülüğün sınırındayım
Her nefeste bir denge arayışı,
Bir adım ileri atsam iyiyim,
Bir adım geri atsam kötü.
Kendimi bulmak için, savaşıyorum…

Kediye çarptığı için özür diliyor bir ruh
Bir çocuğa yemek yediriyor bir el…
Sonra geliyor bir umutsuzluk,
İsyan eden, vazgeçmiş gözler,
Mutsuz insanlar, içimi ürperten,
Hayattan elini eteğini çekmişler.
Zalim insanlar, katı ve soğuk,
Zulümle beslenen o ruhlar,
İnançsızlıkları çetin bir gerçek,
İçimde kabaran delilik hissi..
Galiba! Çıldırıyorum….

Soğuktan elleri cebinde yürüyenler,
Bir yaprağın düşüşünde hüzün, ayrılık ne zor...
İğrenç bir siyaset, sömüren de kendisi,
Sömürülen de kendisi; kısır döngü
Gökyüzünde vurulan bir güvercin,
Parçalanan umutlar; içim parçalanıyor.
Üşüyen cansız nesnelere dokunuyorum,
Ruh var ama ruhlar yok gibi,
İyilik var ama yok gibi;
Savunduğum şeyler birbirine karışıyor...

Kötülüğün ardındaki güzellikte ağlıyorum,
Kötülüğü fark edince öfkeleniyorum,
İyiler neden üzülüyor, çıldırıyorum;
Peki adalet bunun neresinde?
Bu kadar iyilik ve kötülük iç içe,
İyi kötü aynı bedende, acı çekiyor ikisi de..
Ne düşüneceğim, ne hissedeceğim?
Bilmiyorum.... Çıldırıyorum…

Uğruna savaşacak ne bir kavga var, ne bir dava!
Düşman kim, dost kim? Aynı safhada…
Sevgiyle dolarken aniden nasıl oluyor düşman?
Bir sebep miyim, bir parçası mıyım, bilmiyorum…
Böbürlenip duran alçak yaratıklar,
Severken sonra paramparça edenler
Her şeyin alt üst oluşunu izliyorum..
İçim ürperiyor bu canavardan.
Severken deli gibi! Sonra mı ?Unutuyorsun,
Sevilirken deli gibi! Sonra mı? Unutuluyorsun,
Hiçbir şey var olmamış gibi.
Hiçbir şey olmamış gibi.
Devam ediyorsun.
Aklım almıyor.
Başım zonkluyor, çıldırıyorum!
Ben bu savaşta mağlup olmaktan çok korkuyorum…