Yüz yıllık esaret bitiverince,
Son bir hamle ile saldırdı itler!
Kuduz köpekleri tez geberince,
İhanet kazanı kaldırdı itler!
Basında ulurlar kinler kusarak,
Ekranda kıp-kızıl tehdit basarak!
Neresi gelirse yakıp, yıkarak,
Körpe vicdanları kandırdı itler!
Almış devletimin ipini ele,
Oyarmış altını meğer hergele!
İdam istedik ya, yüze bak hele,
Celladı görmeden çıldırdı itler!
Hissetti başına inen yumruğu,
Ha koptu, kopacak yılan kuyruğu!
Kimi alman, kimi yonan uyruğu,
Yüz yıl evvelini andırdı itler!
Dinlisi dinsizi, donlu donsuzu;
Mecliste ürmekte asrın soysuzu!
Kırıldı kemiği, koptu boynuzu,
Nefreti cihana duyurdu itler!
Atamın düşmanı, halkın harici,
Ona göre millet, bağnaz, gerici..
Yüzüne dedim de, Ey! Kan emici!
Az mı hainleri doyurdu itler!
Lağım faresinden beter suratı,
Gerdiler millete laik sıratı..
Büyük Doğuluyuz, onlarsa Batı,
Aslanı sırtlana boğdurdu itler!
Kalleşlik sıfatı, münafık tipi!
Geçmiş boğazına şeytanın ipi!
Elitten duyduğu hep emir kipi;
Yiğitlere kurşun yağdırdı itler!
Kayıt Tarihi : 18.1.2017 01:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!