İnsan sana yalnızlığını kimse anlatmadı
Ben de anlatacak değilim, yetmez kelimeler
Sadece söyleyebilirim, senden bile bir tane yok bu düzeyde
Özgürsün, tehlikelere karşı ne kadar savunmasız da olsan
Ama özgürsün ulan çık içinden bekâretinin
Hırpalanmalısın, örs yemelisin ama örselendim dememelisin utanmazlık edip
Aşağılanmalısın, yaralanmalısın ama ölmemelisin bir beklenti ya da korkuyla
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta